AI يک علم بسيار عميق و پيچيده در قرن اخير است که در حالت کلي به مطالعه بر روي اطلاعات، چگونگي جمع آوري و نگهداري از آنها، بکارگيري اطلاعات و جابجايي و انتقال آنها به ماشين و يا انسان و حيوان ميپردازد.

در فيزيک و شيمي بر اساس قانون اصل بقاي انرژي، انرژي از بين نميرود و فقط از صورتي بصورت ديگري در مي آيد. بسياري از علوم مانند بيولوژي، داروسازي، زمين شناسي و دانشهاي مهندسي براساس اين اصل تکامل يافته است و تمامي اين رشته ها بر اساس درک صحيحي از مکانيزم طبيعي و يا مصنوعي تبديل نيرو، جرم و انرژي استوار است. در مورد اطلاعات نيز اين اصل استوار است که اطلاعات انتقال مي يابد و از صورتي بصورت ديگر در مي آيد.

به همين دليل ميتوان اين علم را علم اطلاعات و يا علم هوش نامگداري کرد. علمي که بر اساس اصل تبديل اطلاعات به فرم مکانيکي و شيميايي و بالعکس استوار است.

نه تنها سيستمهاي مصنوعي بلکه انسانها نيز اطلاعات را دريافت ميکنند، بکار ميگيرند و انتقال مي دهند. انسانها حتي با اينها کنترل ميشوند. براي مثال با جايزه خوشحال، با خبر بد غمگين، از صداي بلند در تاريکي هراسناک ميشوند يعني با دريافت يکسري اطلاعات از خود احساس نشان ميدهند. اين مورد نيز در در حال بررسي و مطالعه است. بنابراين AI برخلاف ظاهر اسمش، درباره سيستمهاي طبيعي و مصنوعي تجزيه و تحليل اطلاعات و نه فقط چگونگي دريافت اطلاعات بلکه چه ميکنند و چگ.نه احساس ميکنند، ميباشد.

AIزمينه هاي پژوهشي ديگري را نيز شامل ميشود

اگر ما AI را بدين صورت تعبير کنيم که علمي است که به چگونگي دريافت، پردازش، نگهداري و استفاده اطلاعات در هوش انسان و حيوان و ماشين باشد، بطور حتم با زمينه هاي پژوهشي قديميتري مانند روانشناسي، اعصاب و روان، فلسفه و منطق نيز در ارتباط هستيم.

پيشرفت کامپيوترها راههاي جديدي براي حل مشکلات AIدر برابر ما گشوده است. در گذشته روانشناسان و دانشمندان مغز و اعصاب نميتوانستند سيستمهاي پردازش اطلاعات حيوانات و آدمي را آزمايش کنند و فلاسفه فقط ميتوانستند تئوريهايي در زمينه چگونگي کارکرد مغز و زبان بدهند. حال آنکه امروزه ميتوان فراتر از آنها رفت و سيستمهايي طراحي نمود که تئوريها را مورد آزمايش قرار دهد و صحت و سقم آنها را يافت.